खोइलाको घर (बालकविता)
खाेइला नै रहेछ नि एक अर्काकाे भर
तलामाथि तला थपि अग्लाे गराइ
ठुला ठुला झ्याल
ढाेका घरै उज्यालाे
झलमल घाम लाग्छ
छैन अँध्याराे ।
सरिता पराजुली |
धरहरा नै बनाए छाै तिमीले भाइ
सिरिरिरि हावा पस्ने आनन्दकाे घर
भूकम्पले थिच्ला भन्ने छैन कुनै डर ।
साना साना घरभित्रै बसेका हामी
ठुलाे घर देख्दा लाग्याे सारै नै दामी
न त खापा झ्यालकाे छ न त ढाेकाकाे
न त ज्यामी डकर्मीलाई ढुङ्गा बाेकाकाे ।
टायल र मार्वल नि किन्नै परेन
महङ्गा र ठुला पर्दा हाल्नै परेन
लिपपाेत गर्न पनि छैन हताराे
नहाने है कसैले नि यसलाई झटाराे ।
**************************
No comments:
Post a Comment