आयो, आयो पुस (बालकविता) 
रमेशचन्द्र घिमिरे
सल्काएर घसेटा र
झिर्कामिर्का झुस
आगो तापी जाडो भगाऊँ
आयो, आयो पुस
झिर्कामिर्का झुस
आगो तापी जाडो भगाऊँ
आयो, आयो पुस
न्यानो सुइटर लाउन पाए
हुन पाइन्थ्यो खुस
बालाई भन्दिनु न आमा
आयो, आयो पुस
हुन पाइन्थ्यो खुस
बालाई भन्दिनु न आमा
आयो, आयो पुस
कुहिरो हो कि बादल हो
उड्छ फुस्–फुस्
घामको मुखै देख्नै गाह्रो
आयो, आयो पुस
उड्छ फुस्–फुस्
घामको मुखै देख्नै गाह्रो
आयो, आयो पुस
अहिले पढौँ अल्लि पछि
खेलौँ तामा टुस
यतिखेर जाडो छ
आयो, आयो पुस ।
खेलौँ तामा टुस
यतिखेर जाडो छ
आयो, आयो पुस ।
— भोर्लेटार, लमजुङ
२०७७/०९/०२
No comments:
Post a Comment