भानु ढुंगानाकाे सवाई गीतिकविता

खोजाैँ पढाैँ मित्र हो ! सवाईको छ पाटो,

भानु ढुंगाना 
हाल-क्यानेडा

 हाम्रा कथा कविता, कति थरी छ बाटो !
 गजल् ,ताँका,रुबाई सँगै सेलो, सवाई,

 रचनाको फुलबारीमा , शान्ति कमाई।।
सवाई गीतिकविता

धेरै भयो हराएको सवाईको पाटो

किन भुल्ने हामीले नै सृजनाको बाटो।

आज यहाँ खोजि गरी सवाईमा अाएँ,

फेरी पढाैँ हामी सबै नाशो खोजि ल्याएँ।

ओझेल परी गएको थ्यो सवाई यो नाशो।

यति राम्रो बिधा छोडी मोडिए छ हाँसो।

बिषयका बिम्ब राख्न खोजी ल्याएँ नाशो,

सजाईका रंगञ्चमा खोजाैँ गाैरब साँचो।।

भाषा हाम्रो नेपाली हो बिबिधका बिधा

चंगा बुद्धि बनाएर लेख्छन् कवि सिधा।

कथासँगै, कविता र गजल रुबाई सारा

चल्नसिकाैँ  सिर्जनामा दाई भाइ प्यारा।।

सुन बुझ पढेका हो अझै केहि भन्छु

आफ्नै भाषा भुल्नेलाई दुराचारी गन्छु

मातृ भाषा भन्दा ठूलो अर्को आफ्नो हैन

नक्कलपारी अंग्रेजीको दास बन्नु छैन।

कामगरी खानलाई बोलाैँ  लेखाैँ पढाैँ

ज्ञान बिज्ञान बुझ्नलाई अघि पनि बडाैँ।

तर अाफ्नै मातृशक्ति सँस्कारको ज्ञान,

भाषा भेष कलाकृति सभ्यताको ध्यान।।

स्वाभीमानी नेपालीको पहिचान हाम्रो,

ऋसिमुनीदेखी चल्दै अायो कति राम्रो।

पूर्वीय छ दर्शन हाम्रो संसारको सार।

अंकमाल गर्ने हैन सभ्य नमस्कार।।

पढ्नु पर्छ हाम्रा ग्रन्थ पुर्वीय छ दर्शन

भागवत पारायणले कति ज्ञान भर्छन्

विज्ञानले आफ्नो काम गर्दैजाँदा खेरी

आफ्नो यता छोड्नु हुन्न उता मात्रै हेरी।

माता पिता ! गुरूलाई मान्नु पर्छ सधैँ

प्रकृतिको रक्षा गर्न जान्नु पर्छ सधैँ

परोपकार गर्नु पर्छ दीन दुखीलाई

जीब रक्षा गर्नैपर्छ ईश्वर- सम्झि गाई।।