भुँडी जत्रो जाँतो

भुँडी जत्रो जाँतो   (बालकविता)

           - रमेशचन्द्र घिमिरे 

पिँढी छेउ बसेको त झन्नै गयो सातो

 घ्वाइँ घ्वाइँ कराउँदा भुँडी जत्रो जाँतो

`मास राखे दाल बन्छ चामल राखे पिठो 

जे बने नि पकाएर खाँदा हुन्छ मीठो´ 

यसो भन्दै आमाले समाएर हातो 

ढुक्कैसँग घुमाउनु भो भुँडी जत्रो जाँतो

बेला बेला छुसुछुसु खन्याउँछु  म नि 

दाल,पिठो जे-जे बन्छ बनाउँछु भनी

घुमाउन खोजेको त दुख्यो आफ्नै पातो

सकिएन हच्काउन भुँडी जत्रो जाँतो ।

    - भोर्लेटार, लमजुङ 

       २०७६/०२/०४